Niech dana będzie oś o kosinusach kierunkowych :
l = lXi + lYj + lZk
Wyprowadzenie przez wykorzystanie operatorów obrotów względem osi X, Y, Z
Załóżmy, że
Gdzie odpowiednio :
a11 = nX2 + oX( oXcosθ - aXsinθ ) + aX( oXsinθ + aXcosθ )
a12 = nXnY + oX( oYcosθ - aYsinθ ) + aX( oYsinθ + aYcosθ )
a13 = nXnZ + oX( oZcosθ - aZsinθ ) + aX( oZsinθ + aZcosθ )
a21 = nXnY + oY( oXcosθ - aXsinθ ) + aY( oXsinθ + aXcosθ )
a22 = nY2 + oY( oYcosθ - aYsinθ ) + aY( oYsinθ + aYcosθ )
a23 = nYnZ + oY( oZcosθ - aZsinθ ) + aY( oZsinθ + aZcosθ )
a31 = nXnZ + oZ( oXcosθ - aXsinθ ) + aZ( oXsinθ + aXcosθ )
a32 = nYnZ + oZ( oYcosθ - aYsinθ ) + aZ( oYsinθ + aYcosθ )
a33 = nZ2 + oZ( oYcosθ - aYsinθ ) + aZ( oYsinθ + aYcosθ )
Upraszczam elementy diagonalne
a11 = nX2 + oX2cosθ + aX2cosθ + aXoXsinθ - aXoXsinθ = nX2 + oX2cosθ + nX2cosθ + aX2cosθ - nX2cosθ =
= nX2( 1- cosθ ) + cosθ
a22 = nY2( 1- cosθ ) + cosθ
a33 = nZ2( 1- cosθ ) + cosθ
Przekształcenie elementów pozadiagonalnych :
a21 = nXnY + oY( oXcosθ - aXsinθ ) + aY( oXsinθ + aXcosθ ) =
nXnY + oXoYcosθ + aXaYcosθ + sinθ( aYoX - aXoY ) =
nXnY + oXoYcosθ + aXaYcosθ + nZsinθ + nXnYcosθ - nXnYcosθ =
nXnY + cosθ( nXnY + oXoY + aXaY ) + nZsinθ - nXnYcosθ =
nXnY + nZsinθ - nXnYcosθ =
nXnY( 1 - cosθ ) + nZsinθ
a31 = nXnZ ( 1- cosθ ) - nYsinθ
a12 = nXnY ( 1- cosθ ) - nZsinθ
a32 = nYnZ ( 1- cosθ ) + nXsinθ
a13 = nXnZ ( 1- cosθ ) + nYsinθ
a23 = nYnZ ( 1- cosθ ) - nXsinθ
Przyjęliśmy nałożenie osi x na oś l , wobec tego zamieniam kosinusy kierunkowe na :
a11 = lXlX( 1 – cosθ ) + cosθ
a12 = lXlY( 1 – cosθ ) – lZsinθ
a13 = lXlZ( 1 – cosθ ) + lYsinθ
a21 = lYlX( 1 – cosθ ) + lZsinθ
a22 = lYlY( 1 – cosθ ) + cosθ
a23 = lYlZ( 1 – cosθ ) – lXsinθ
a31 = lZlX( 1 – cosθ ) – lYsinθ
a32 = lZlY( 1 – cosθ ) + lXsinθ
a33 = lZlZ( 1 – cosθ ) + cosθ
Wprowadzając oznaczenia
lX = l1
lY = l2
lZ = l3
Niech dane będzie P
= Rot(l,θ)=
nX + oY + aZ + 1 = a11 + a22 + a33 = 1 – cosθ + 3cosθ + 1 = 2 + 2cosθ
½( nX + oY + aZ - 1 ) = cosθ
Przyrównuję elementy z głównej przekątnej
nX = a11
oY =a22
aZ = a33
nX = lXlX( 1 – cosθ ) + cosθ
oY = lYlY( 1 – cosθ ) + cosθ
aZ = lZlZ( 1 – cosθ ) + cosθ
Z czego można wyznaczyć kosinusy kierunkowe prostej l
Różnica elementów pozadiagonalnych :
oZ – aY = a32 – a23 = 2lXsinθ
aX – nZ = a13 – a31 = 2lYsinθ
nY – oX = a21 – a12 = 2lZsinθ
Z czego ostatecznie
Jako wiążącą dla dalszych obliczeń wybieramy co do wartości bezwzględnej największą z powyższych, następnie należy ją podstawić do dwóch z poniższych równań ( suma elementów pozadiagonalnych ) i obliczyć pozostałe dwie ( wygodne ze względu na ominięcie błędu popełnianego przy pierwiastkowaniu – niedokładność wyniku ) :
oZ + aY = 2lYlZ( 1 - cosθ )
aX + nZ = 2lXlZ( 1 - cosθ )
nY + oX = 2lYlX( 1 - cosθ )
« poprzednia | następna » |
---|